Dragačevo ima dugu tradiciju u umetnosti, naročito primenjenoj, po čemu je uvek bilo čuveno.
Jedan od napoznatijih umetnika – ikonopisaca ovog kraja bio je Janko Mihailović Moler, rođen 1792. godine u dragačevskom selu Negrišori, koji je početkom 19. veka oslikao i danas odlično očuvani ikonostas crkve Svetog Arhangela Gavrila u Guči.
Guča i Dragačevo su nadaleko bili poznati po kamenorescima, koji su bili prethodnica modernih vajara i važili su za viđene i pismene ljude. Najpoznatiji među njima Bio je Radosav Čikiriz, čovek koji je sredinom 19. veka sačinio hiljade nadgrobnih spomenika čiji epitavfi i uklesani crteži predstavljaju dragocen ako ne i jedini zapis o stanovništvu ovog kraja, njegovom životu, običajima i izgledu u tom vremenu.
Nadaleko su poznati ćilimi, prekrivači, platna i najrazličitiji odevni predmeti sa autentično izvezenim motivima iz života naroda ovog kraja.
Godine 1974. Osnovano je Udruženje samoukih slikara i vajara u Guči sa namerom da nastavi tradiciju slikanja i ikonopisanja koja predstavlja tradiciju u dragačevskom kraju.
Značajan trag u vajarstvu Dragačeva ostavio je Bogosav Živković, koji je sa svojim učenicima ovde radio i izlagai i ostavio Guči na desetine kamenih i drvenih skulptura, koje krase lokalne škole, muzeje, parkove i trgove.
U proteklih četrdeset godina članovi udruženja ostvarili su zapažen uspeh u zemlji i inostranstvu, oraganizujući veliki broj izložbi u najrazličitijim izložbenim prostorima.
Među članovima udruženja, najzastupljeniji je pravac – naiva, po čemu su uz slikare iz Kovačice dragačevski slikari najpoznatiji.